Παραστρατιωτικοί μαχητές κατέλαβαν το τελευταίο προπύργιο του σουδανέζικου στρατού στο Νταρφούρ, την πόλη Ελ Φασέρ, σκοτώνοντας εκατοντάδες ανθρώπους και αιχμαλωτίζοντας πολλούς, σε μια νέα αιματηρή σελίδα του εμφυλίου που μαίνεται εδώ και 31 μήνες.

Οι Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (RSF) ανακοίνωσαν ότι έχουν πλέον τον πλήρη έλεγχο της πόλης, εξέλιξη που ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ χαρακτήρισε ως «τρομακτική κλιμάκωση» της σύγκρουσης.

Ο στρατός του Σουδάν, που πολεμά εναντίον των ανταρτών, δήλωσε ότι αποσύρθηκε από την πόλη με στόχο να προστατεύσει όσο το δυνατόν περισσότερες ζωές, μετά από έναν χρόνο πολιορκίας και επιθέσεων από τις RSF.

Το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικής Δράσης του ΟΗΕ ανέφερε ότι έλαβε σοβαρές αναφορές για φρικαλεότητες στην πόλη, συμπεριλαμβανομένων συνοπτικών εκτελέσεων, επιθέσεων σε πολίτες που προσπαθούσαν να διαφύγουν και λεηλασιών κατοικιών. Φωτογραφίες και βίντεο που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο επιβεβαιώνουν τις μαρτυρίες.

Έχουν επίσης αναφερθεί σεξουαλικές επιθέσεις σε γυναίκες και κορίτσια. Η Ερυθρά Ημισέληνος του Σουδάν δήλωσε ότι πέντε εθελοντές της σκοτώθηκαν κατά την επίθεση και κάλεσε τους μαχητές των RSF να σταματήσουν τις επιθέσεις εναντίον αμάχων και να επιτρέψουν την άμεση είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας στην πόλη.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει την πόλη από την έναρξη του πολέμου και περίπου 260.000 άμαχοι, οι μισοί από αυτούς παιδιά, παραμένουν παγιδευμένοι χωρίς καμία βοήθεια, με πολλούς να αναγκάζονται να καταναλώνουν ζωοτροφές για να επιβιώσουν.

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών έχει χαρακτηρίσει τον πόλεμο ως τη «μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση» στον κόσμο, με περισσότερους από 12 εκατομμύρια ανθρώπους να έχουν εκτοπιστεί και 24,6 εκατομμύρια να αντιμετωπίζουν οξεία πείνα.

Η κατάληψη της Ελ Φασέρ δίνει στις RSF τον έλεγχο και των πέντε πρωτευουσών πολιτειών στο Νταρφούρ, εδραιώνοντας την κυριαρχία τους στη Νιάλα, την πρωτεύουσα του Νότιου Νταρφούρ. Ο στρατός περιορίζεται πλέον στα βόρεια, ανατολικά και κεντρικά του Σουδάν.

Η πτώση της Ελ Φασέρ εγκυμονεί τον κίνδυνο περαιτέρω διάσπασης του Σουδάν, 15 χρόνια μετά τη δημιουργία του Νότιου Σουδάν, η οποία προέκυψε μετά από πολυετείς συγκρούσεις ανάμεσα στην κεντρική κυβέρνηση με έδρα το Χαρτούμ και τις δυνάμεις ανταρτών.