Εδώ και δύο χρόνια, η πολιτική σκηνή στην Ελλάδα είχε αποκτήσει μια μονότονη χροιά, με αποτέλεσμα να φλερτάρει με την ανία. Οι εκλογές του 2023 εδραίωσαν την απόλυτη κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η άλλοτε κραταιά προοδευτική παράταξη φάνταζε χωρίς ηγέτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που κάποτε δέσποζε, διασπάστηκε μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα, ενώ το ΠΑΣΟΚ παραμένει σε απόσταση από τις δόξες του παρελθόντος, όταν κυριαρχούσε στην πολιτική ζωή της χώρας από τη Μεταπολίτευση μέχρι το 2009.

Ως αποτέλεσμα, το παιχνίδι έμοιαζε υπόθεση ενός παίκτη. Αυτό άλλαξε κάπως στις περσινές ευρωεκλογές, οι οποίες, αν και δεν ανέτρεψαν ριζικά τις ισορροπίες, περιόρισαν τη δυναμική της ΝΔ. Η κυριαρχία της αμφισβητείται πλέον, παρότι δεν υπάρχει εμφανής αντίπαλος ικανός να την απειλήσει άμεσα. Η φθορά της κυβέρνησης είναι τέτοια που πολλοί θεωρούν βέβαιη την απώλεια της αυτοδυναμίας στις επόμενες εκλογές.

Η κατάσταση αυτή τροφοδοτεί ποικίλα σενάρια για την επόμενη μέρα και φέρνει στο προσκήνιο τον Αλέξη Τσίπρα. Η αποχώρησή του, πριν από δύο χρόνια, δεν ευνόησε τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε επέτρεψε στο ΠΑΣΟΚ να αναδειχθεί σε σοβαρό διεκδικητή της εξουσίας.

Όλα δείχνουν ότι ο κ. Τσίπρας ετοιμάζεται για την επιστροφή. Δεν θα είναι, όμως, ως ηγέτης του «στενού» ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει χάσει την αίγλη του. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, ο πρώην πρωθυπουργός επιθυμεί να απευθυνθεί σε ένα ευρύτερο κοινό, γνωρίζοντας ότι μόνο έτσι μπορεί να αποτελέσει ισχυρό αντίπαλο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Άλλωστε, και την περίοδο 2012-2015, δεν ήταν η μικρή Αριστερά που τον οδήγησε στην πρωθυπουργία.

Εάν ο κ. Τσίπρας αποφασίσει να συμμετάσχει στις εκλογές με νέο κόμμα, θα αντιμετωπίσει πολλούς εχθρούς και αντιπάλους, αλλά θα έχει και έναν σύμμαχο.

Στους αντιπάλους του δεν περιλαμβάνονται μόνο η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης, αλλά και τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο θεωρεί ότι η παρουσία Τσίπρα θα θέσει σε κίνδυνο τη δεύτερη θέση.

Ο σύμμαχος του Τσίπρα είναι η φθορά της κυβέρνησης και η πεποίθηση ότι ο κ. Μητσοτάκης δύσκολα θα ανατρέψει την κατάσταση για να εξασφαλίσει αυτοδυναμία.

Ο πρώην πρωθυπουργός βρίσκεται σε διερευνητικό στάδιο, προσπαθώντας να δημιουργήσει μια πλατφόρμα για την επιστροφή του. Ωστόσο, δεν έχει ακόμη βρει ένα συναρπαστικό αφήγημα, ένα σύνθημα που θα προσελκύσει ευρύτερη υποστήριξη.

Μιλά για «εθνικό σχέδιο ανάταξης», «νέα εθνική πυξίδα», «νέο πατριωτισμό» και «νέο παραγωγικό μοντέλο», αλλά είναι αμφίβολο αν οι ψηφοφόροι θα τα κατανοήσουν ως κινητήρια δύναμη.

Σε κάθε περίπτωση, αν ο κ. Τσίπρας κάνει αυτό που όλοι περιμένουν, το πολιτικό παιχνίδι θα αποκτήσει ξανά ενδιαφέρον. Οι επιθέσεις που ήδη δέχεται δείχνουν ότι η επιστροφή του δεν θα είναι αδιάφορη.

Στο πολιτικό σκηνικό, ο Τσίπρας έχει πολλούς εχθρούς και αντιπάλους, και λιγότερους υποστηρικτές από ό,τι στο παρελθόν. Η πρόκληση για αυτόν είναι να εκμεταλλευτεί τη διάχυτη δυσαρέσκεια και απογοήτευση, κινητοποιώντας όσους την εκφράζουν.

Ο Τσίπρας βρίσκεται σε μια κατάσταση που περιγράφεται από τη ρήση του Ζιγκ Ζίγκλαρ: «Να περιμένεις το καλύτερο. Να είσαι έτοιμος για το χειρότερο. Να αξιοποιείς ό,τι προκύπτει».