Ο Ντόναλντ Τραμπ, σύμφωνα με τον πρώην σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Τζον Μπόλτον, είχε εκφράσει την επιθυμία να εισβάλει στη Βενεζουέλα, θεωρώντας την «κομμάτι των Ηνωμένων Πολιτειών». Η δήλωση αυτή, που περιλαμβάνεται στο βιβλίο του Μπόλτον «Το δωμάτιο όπου συνέβη», αποκαλύπτει τις προθέσεις του Τραμπ για τη χώρα.

Ο Τραμπ, εδώ και χρόνια, δεν έκρυβε την επιθυμία του για την ανατροπή του προέδρου Νικολάς Μαδούρο, διατυμπανίζοντας πως «όλες οι εναλλακτικές είναι στο τραπέζι», συμπεριλαμβανομένης μιας στρατιωτικής επέμβασης. Σε συνέντευξή του τον Ιούνιο του 2023, εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του που δεν μπόρεσε να «καταλάβει» τη Βενεζουέλα και να αποκτήσει τον έλεγχο του πετρελαίου της.

Η αποστολή αμερικανικού πολεμικού στόλου, με πυραυλοφόρα, ελικοπτεροφόρα, κατασκοπευτικά αεροσκάφη, πυρηνικό υποβρύχιο και χιλιάδες στρατιώτες, με την πρόφαση της «αναχαίτισης της ροής ναρκωτικών προς τις ΗΠΑ», θεωρείται από πολλούς ως ένα βήμα προς την υλοποίηση αυτής της εμμονής. Συντηρητικά λατινοαμερικανικά Μέσα, όπως το Infobae, υποστηρίζουν ότι «η πτώση του Μαδούρο δεν είναι πλέον μια υπόθεση, αλλά θέμα του πότε και πώς».

Ο Τραμπ έχει δημιουργήσει το αφήγημα ότι «η κυβέρνηση Μαδούρο δεν είναι νόμιμη. Είναι ένα καρτέλ ναρκοτρομοκρατών με επικεφαλής τον Μαδούρο», το οποίο επαναλαμβάνεται συνεχώς από αξιωματούχους όπως η Κάρολαϊν Λίβιτ και ο Μάρκο Ρούμπιο.

Η γενική εισαγγελέας Πάμελα Μπόντι έχει χαρακτηρίσει τον Μαδούρο «φυγόδικο από την αμερικανική Δικαιοσύνη, έναν από τους μεγαλύτερους ναρκεμπόρους στον κόσμο και απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ», προσφέροντας 50 εκατομμύρια δολάρια για πληροφορίες που θα οδηγήσουν στη σύλληψή του.

Οι ΗΠΑ προσφέρουν το μεγαλύτερο ποσό επικήρυξης στην ιστορία τους για τη σύλληψη ενός εν ενεργεία αρχηγού κράτους. Το αφήγημα αυτό ενισχύθηκε με την αναφορά στο «Καρτέλ των Ηλιων», το οποίο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ περιέλαβε στις διεθνείς τρομοκρατικές οργανώσεις. Σύμφωνα με την Ουάσινγκτον, «πρόκειται για ένα καρτέλ που διοικείται από τον ίδιο τον πρόεδρο της Βενεζουέλας, αξιωματούχους της κυβέρνησης, στρατιωτικούς και μέλη της οικογένειάς του διευκολύνοντας τη διέλευση κολομβιάνικων ναρκωτικών από το έδαφος της Βενεζουέλας». Η Βενεζουέλα απαντάει πως «είναι μια εφεύρεση των ΗΠΑ».

Ωστόσο, οι στατιστικές και οι εκθέσεις δεν φαίνεται να υποστηρίζουν αυτό το αφήγημα. Η Βενεζουέλα δεν είναι χώρα παραγωγής κοκαΐνης, και η ποσότητα κοκαΐνης που διακινείται μέσω της χώρας είναι σχετικά μικρή σε σύγκριση με τις συνολικές ποσότητες που διακινούνται παγκοσμίως.

Ακόμα και η Αμερικανική Υπηρεσία Καταπολέμησης των Ναρκωτικών (DEA) δεν αναφέρεται στη Βενεζουέλα στην τελευταία της ετήσια έκθεση. Η συντριπτική πλειονότητα της κοκαΐνης διακινείται από τις ακτές του Ειρηνικού, σύμφωνα με το Γραφείο του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC).

Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας αναγνωρίζει ότι κάποιες ποσότητες ναρκωτικών διακινούνται μέσω της χώρας. Η Εθνική Υπηρεσία Κατά των Ναρκωτικών (Sunad) ανακοίνωσε την κατάσχεση 40 τόνων ναρκωτικών το 2024, ενώ το πρώτο οκτάμηνο του 2025 κατασχέθηκαν 52,7 τόνοι ναρκωτικών.

Η στάθμευση του αμερικανικού στόλου στα ανοιχτά των ακτών της Βενεζουέλας συνιστά μια δήλωση πολιτικών προθέσεων για κάποιου είδους επέμβαση. Παρόλα αυτά, μια πλήρης εισβολή θα απαιτούσε πολλαπλάσιες στρατιωτικές δυνάμεις και θα οδηγούσε σε έναν πολύχρονο και πολυδάπανο πόλεμο.

Ενώ μια εισβολή μεγάλης κλίμακας φαίνεται απίθανη, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο μιας μικρής επιχείρησης, ένα πλήγμα ακριβείας ή μια «αποστολή ταχείας εισόδου και εξόδου».

Οπως ανέφερε ο καθηγητής Χένρι Νάβας Νιέβες, «ο Λευκός Οίκος κάνει μια επίδειξη δύναμης, ενθαρρύνοντας εσωτερικές συρράξεις και επιθέσεις παραστρατιωτικών και ακροδεξιών ομάδων στο έδαφος της Βενεζουέλας κι ευνοώντας ένα πραξικόπημα». Αυτό που κρίνεται πλέον είναι η αρχή της μη επέμβασης.