Το τσούξιμο κατά την ούρηση, η συχνοουρία και η επιτακτική ανάγκη για ούρηση είναι συχνά φαινόμενα, ιδιαίτερα στις γυναίκες. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να οφείλονται σε διάφορες καταστάσεις:

Η πιο συνηθισμένη αιτία είναι η ουρολοίμωξη, η οποία μπορεί να επηρεάσει διάφορα μέρη του ουροποιητικού συστήματος, όπως η ουρήθρα, η ουροδόχος κύστη ή οι νεφροί. Η λοίμωξη στους νεφρούς μπορεί να συνοδεύεται από οσφυαλγία, πυρετό, ρίγη και ναυτία, αν και ο δρ Anthony Komaroff, αρχισυντάκτης του Harvard Health Letter, επισημαίνει ότι πολλές ηλικιωμένες γυναίκες δεν εμφανίζουν πάντα αυτά τα συμπτώματα, ακόμη και με λοίμωξη του ανώτερου ουροποιητικού.

Ένα άλλο ενδεχόμενο είναι το ουρογεννητικό σύνδρομο της εμμηνόπαυσης, που οφείλεται στην λέπτυνση και ξηρότητα των ιστών της ουροδόχου κύστης, της ουρήθρας και του κόλπου, λόγω των χαμηλών επιπέδων οιστρογόνων. Η δρ Jeannine Miranne, ουρογυναικολόγος στο Brigham and Women’s Hospital του Χάρβαρντ, εκτιμά ότι αυτό το σύνδρομο επηρεάζει έως και το 70% των γυναικών μετά την εμμηνόπαυση.

Η κολπίτιδα, μια λοίμωξη του κόλπου, μπορεί επίσης να προκαλέσει πόνο κατά την ούρηση, λόγω της επαφής των ούρων με τα ερεθισμένα τοιχώματα του κόλπου, αν και συνήθως δεν προκαλεί συχνοουρία ή επιτακτική ούρηση.

Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως τα χλαμύδια ή η γονόρροια, μπορούν να εμπλέξουν το ουροποιητικό σύστημα, καθώς και τη μήτρα και τις ωοθήκες, προκαλώντας πόνο στην πυελική περιοχή, πυρετό και κολπικές εκκρίσεις.

Η ουρηθρίτιδα, η λοίμωξη της ουρήθρας, μπορεί να εμφανιστεί σε άνδρες και γυναίκες με λοίμωξη της ουροδόχου κύστης ή κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα.

Η διάμεση κυστίτιδα/σύνδρομο επώδυνης ουροδόχου κύστης είναι μια χρόνια πάθηση που μπορεί να προκαλέσει επώδυνη ούρηση, επιτακτική ούρηση και συχνουρία, χωρίς βακτηριακή λοίμωξη. Η δρ Miranne εξηγεί ότι "το χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι ο πόνος, ο οποίος σχετίζεται με την πλήρωση της ουροδόχου κύστης και o οποίος μειώνεται με την κένωσή της", ενώ μπορεί επίσης να υπάρχει επίμονη ανάγκη για ούρηση και αίσθηση βάρους στην ουροδόχο κύστη.

Εάν αντιμετωπίζετε πόνο ή αίσθηση καύσου στην ουροδόχο κύστη, είναι σημαντικό να επισκεφθείτε τον γενικό παθολόγο ή τον γυναικολόγο σας. Ο γιατρός θα συστήσει εξέταση ούρων για να ελέγξει τον αριθμό των λευκών και ερυθρών αιμοσφαιρίων, καθώς και την παρουσία μικροοργανισμών. Εάν η αρχική εξέταση δείξει κάποιο από αυτά τα ευρήματα, μπορεί να πραγματοποιηθεί καλλιέργεια ούρων για να καθοριστεί εάν πρόκειται για βακτηριακή λοίμωξη και ποιος τύπος βακτηρίων την προκαλεί.

Εάν έχετε συμπτώματα αλλά δεν έχετε λοίμωξη, ο γιατρός σας θα εξετάσει άλλες πιθανές αιτίες, όπως το ουρογεννητικό σύνδρομο της εμμηνόπαυσης ή η διάμεση κυστίτιδα. Μπορεί να χρειαστεί να συμβουλευτείτε έναν ουρογυναικολόγο.

Εάν υπάρχουν ίχνη αίματος στα ούρα, μπορεί να χρειαστεί αξονική τομογραφία, υπερηχογράφημα ή κυστεοσκόπηση για να αποκλειστεί η παρουσία καρκίνου ή πέτρας στο ουροποιητικό.

Η λοίμωξη αντιμετωπίζεται συνήθως με αντιβιοτικά. Για υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις μετά την εμμηνόπαυση, η χρήση κολπικών οιστρογόνων μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη μελλοντικών λοιμώξεων.

Ωστόσο, η δρ Miranne προειδοποιεί για τις συνέπειες της επαναλαμβανόμενης λήψης αντιβιοτικών, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε ανάπτυξη αντοχής των βακτηρίων στα αντιβιοτικά. Τα αντιβιοτικά δεν βοηθούν στη διάμεση κυστίτιδα, καθώς δεν σχετίζεται με λοίμωξη.

Στρατηγικές ανακούφισης των συμπτωμάτων περιλαμβάνουν συνεργασία με φυσικοθεραπευτή, αποφυγή ερεθιστικών παραγόντων όπως ο καφές, το τσάι, η σόδα και τα αναψυκτικά με τεχνητές γλυκαντικές ουσίες, και διαχείριση της πρόσληψης υγρών. Η δρ Miranne συνιστά να μην καταναλώνετε περισσότερο από 2 λίτρα υγρών ημερησίως, συμβουλή που βοηθά και στην αποφυγή ουρολοιμώξεων.

Το ουροποιητικό σύστημα ξεκινά από τους νεφρούς, οι οποίοι φιλτράρουν το αίμα και απομακρύνουν άχρηστες και τοξικές ουσίες, καθώς και την περίσσεια αλάτων και νερού. Τα ούρα διοχετεύονται μέσω των ουρητήρων στην ουροδόχο κύστη και τελικά απεκκρίνονται μέσω της ουρήθρας.