Με τον Αύγουστο να κλείνει, ο ελληνικός τουρισμός σημειώνει άνοδο σε αφίξεις και έσοδα, αλλά αναδεικνύονται προβλήματα βιωσιμότητας. Η Ελλάδα ανταγωνίζεται Ισπανία, Ιταλία και Γαλλία, προσελκύοντας επισκέπτες υψηλού εισοδήματος. Για να διατηρηθεί αυτή η επιτυχία, χρειάζονται ουσιαστικές παρεμβάσεις.

Ένα βασικό πρόβλημα είναι η πρόσβαση των Ελλήνων στις διακοπές στη χώρα τους. Οι τιμές σε διαμονή, εστίαση και ακτοπλοϊκά καθιστούν απαγορευτικές τις διακοπές σε νησιά και δημοφιλείς προορισμούς για πολλά νοικοκυριά. Οικογένειες που παλαιότερα απολάμβαναν διακοπές σε Κυκλάδες ή Δωδεκάνησα, σήμερα δυσκολεύονται να καλύψουν το κόστος ακόμη και για μία εβδομάδα.

Η αύξηση των βραχυχρόνιων μισθώσεων τύπου Airbnb παίζει καθοριστικό ρόλο. Η μαζική μετατροπή κατοικιών σε τουριστικά καταλύματα έχει μειώσει την προσφορά για τους μόνιμους κατοίκους και έχει αυξήσει τα ενοίκια, τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους Έλληνες επισκέπτες. Σε συνδυασμό με τη ζήτηση από το εξωτερικό, οι τιμές αυξάνονται ανεξάρτητα από την ποιότητα των υπηρεσιών.

Αυτό έχει κοινωνικές επιπτώσεις: οι Έλληνες νιώθουν ότι σταδιακά "εκτοπίζονται" από τους τόπους τους, με παραλίες, χωριά και νησιά να μετατρέπονται σε προορισμούς για τουρίστες υψηλού εισοδήματος. Η εικόνα του ελληνικού καλοκαιριού ως συλλογικής εμπειρίας –το ταξίδι με το καράβι, η φθηνή ταβέρνα, το κάμπινγκ στην παραλία– ξεθωριάζει, προκαλώντας αίσθημα κοινωνικού αποκλεισμού.

Ένα δεύτερο ζήτημα είναι οι υποδομές. Αεροδρόμια, λιμάνια, οδικά δίκτυα, ηλεκτροδότηση, ύδρευση και αποκομιδή απορριμμάτων δοκιμάζονται από την αύξηση των επισκεπτών. Σε πολλά νησιά, η φέρουσα ικανότητα έχει ξεπεραστεί, υποβαθμίζοντας την εμπειρία και απειλώντας την ελκυστικότητα.

Επιπλέον, ο υπερτουρισμός αλλοιώνει τον χαρακτήρα των προορισμών. Η Μύκονος και η Σαντορίνη έχουν κορεστεί, ενώ φέτος η πίεση ήταν έντονη σε Σύμη, Παξούς και Νάξο. Το περιβάλλον και ο πολιτισμός κινδυνεύουν να θυσιαστούν στην υπερεκμετάλλευση, μετατρέποντας τα νησιά σε "τουριστικά πάρκα" αποκομμένα από τις κοινωνίες τους.

Η πρόκληση είναι να παραμείνει ο τουρισμός πυλώνας εισοδήματος, να διασφαλιστεί η πρόσβαση των Ελλήνων και να προστατευθεί το περιβάλλον. Αν αυτά δεν αντιμετωπιστούν, η χώρα κινδυνεύει να χάσει το πλεονέκτημά της.