Με τον θάνατο του θρυλικού ηθοποιού και σκηνοθέτη Ρόμπερτ Ρέντφορντ την περασμένη Τρίτη, δεν έσβησε μόνο μια σπουδαία καριέρα γεμάτη κινηματογραφικά έργα με πολιτιστική βαρύτητα, αλλά και μια μοναδική στιλιστική παρουσία, που άφησε το αποτύπωμά της στον ανδρικό τρόπο ντυσίματος στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Με το ανέμελο, κυματιστό μαλλί του και τις χαλαρές, αλλά πάντα κομψές εμφανίσεις του, ο Ρέντφορντ έγινε συνώνυμο της διακριτικής κομψότητας στα ’60s και ’70s, την εποχή που έλαμψε στη μεγάλη οθόνη.

Αξέχαστες παραμένουν οι εμφανίσεις του: το παστέλ κοστούμι στο "Μεγάλος Γκάτσμπυ" (1974) ή το καρό σακάκι από τουΐντ με μπλε πουκάμισο, ριγέ μάλλινη γραβάτα και τζιν στο "Three Days of the Condor" (1975) – μια layered εμφάνιση που σήμερα μοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ, στην εποχή της επιστροφής του Ivy League στυλ.

Ο Ρέντφορντ υπήρξε η προσωποποίηση της διαχρονικής κομψότητας, από το preppy μέχρι το western look, και καθιέρωσε σταθερές της ανδρικής μόδας: Πουκάμισα με γιακά κουμπωτό, aviator γυαλιά και τζιν, συχνά σε διπλή δόση, πολύ πριν το double denim γίνει τάση. Το προσωπικό του στιλ περνούσε και εκτός κινηματογραφικών ρόλων.

Παρά τη φυσικότητα που εξέπεμπε, ο Ρέντφορντ είχε άποψη και απαιτήσεις για το ντύσιμό του. Στο "Three Days of the Condor", ζήτησε από τον ενδυματολόγο Τζόζεφ Αουλίσι να φτιάξει ειδικά το στρίφωμα των Levi’s του ώστε να έχουν την ιδανική “Hollywood” εφαρμογή. Ακόμη και ο Ραλφ Λόρεν προσπάθησε να μιμηθεί το στυλ του, αλλά, όπως έχει πει ο σχεδιαστής Nicolas Gabard, κανείς δεν τα κατάφερε. Ίσως γιατί το ύφος του Ρέντφορντ ήταν κάτι παραπάνω από τα ρούχα που φορούσε: ήταν μια στάση ζωής.

Ο κόσμος της μόδας δεν έπαψε να εμπνέεται από αυτόν. Ο Μάικλ Κορς δανείστηκε στοιχεία από τον "Downhill Racer" για τη συλλογή του το 2016, ενώ ο Ραλφ Λόρεν, δημιουργός των κοστουμιών στο "Γκάτσμπυ", τον θεωρούσε πάντα εμβληματική φιγούρα του Χρυσού Χόλιγουντ.

«Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ ήταν ο Αμερικανός σταρ του σινεμά, από τον Γκάτσμπυ μέχρι το Sundance Kid. Μα αυτό που θα μείνει για πάντα είναι η αφοσίωσή του στην τέχνη και στη φύση που τόσο αγαπούσε», είπε ο Λόρεν στο CNN.

Ο ίδιος ο Ρέντφορντ, στα 82 του, δήλωνε ότι ποτέ δεν ένιωσε σύμβολο του σεξ. «Παιδί ήμουν με κόκκινα ατίθασα μαλλιά, φακίδες και στραβά δόντια. Κανείς δεν μου έλεγε ότι είμαι ωραίος. Όταν τελικά ήρθε, δεν ήμουν έτοιμος να το δεχτώ», είχε δηλώσει το 2018 στη Telegraph.

Μάλιστα, το παρουσιαστικό του τού κόστισε και ρόλους: έχασε τον πρωταγωνιστικό στο "The Graduate" γιατί, όπως έλεγε ο σκηνοθέτης Μάικ Νίκολς, δεν μπορούσε να πείσει ως loser. Σήμερα, σχεδόν έξι δεκαετίες μετά την πρώτη του μεγάλη εμφάνιση, η γοητεία του Ρόμπερτ Ρέντφορντ παραμένει αναλλοίωτη, και θα συνεχίσει να εμπνέει, πολύ μετά την απουσία του.

Εντάσσει στο πρόγραμμά του δύο αγαπημένες ταινίες: «Πέρα από την Αφρική» (1985) και «Αβάνα» (1990).

Την Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου στις 00.15 έρχεται στις οθόνες μας η Οσκαρική επιτυχία «Πέρα από την Αφρική» («Out of Africa», 1985). Σε αυτό το δράμα εποχής, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ συναντά κινηματογραφικά την Μέριλ Στριπ για να ζήσουν ένα θυελλώδη έρωτα, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Σίντνεϊ Πόλακ. Η Κάρεν Μπλίξεν (Μέριλ Στριπ) είναι μία συγγραφέας από τη Δανία, η οποία διευθύνει με δυναμισμό και γενναιότητα μία φυτεία καφέ στην Κένυα, αλλά αντιμετωπίζει τη μοναξιά στην προσωπική της ζωή, καθώς ο σύζυγός της την απατά. Βρίσκει τελικά τον μεγάλο έρωτα στο πρόσωπο του Ντένις Φιντς-Χάτον, όμως η σχέση τους είναι καταδικασμένη. Η ταινία έχει βασιστεί στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό βιβλίο της Κάρεν Μπλίξεν. Το «Πέρα από την Αφρική» απέσπασε επτά βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και αυτό της «Καλύτερης Ταινίας».

Την Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου στις 00.15 σειρά έχει η «Αβάνα» (1990). Σε αυτήν ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ υποδύεται έναν ριψοκίνδυνο παίκτη του πόκερ, τον Τζακ Γουέιλ, ο οποίος επιχειρεί να παίξει ένα μεγάλο παιχνίδι στην Αβάνα το 1958. Εκείνη την εποχή η πόλη είναι ένας επίγειος παράδεισος, όπου όμως είναι έτοιμη να ξεσπάσει η επανάσταση. Ο Τζακ, απρόσμενα, ερωτεύεται την Ρομπέρτα (Λένα Ολίν) την όμορφη, αινιγματική σύζυγο του επαναστάτη Αρτούρο Ντουράν. Όταν ο Αρτούρο συλλαμβάνεται, ο Τζακ έρχεται πιο κοντά της και το ασίγαστο πάθος του απειλεί να τινάξει στον αέρα το μεγάλο του κόλπο… Την σκηνοθεσία υπογράφει και σε αυτή την ταινία ο Σίντνεϊ Πόλακ και είναι η έβδομη συνεργασία ανάμεσα σε εκείνον και τον πρωταγωνιστή. Τη μουσική της «Αβάνα» συνέθεσε ο Ντέιβ Γκρούσιν και έλαβε υποψηφιότητα για το Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής.