
Ποιος ήταν ο Τσάρλι Κερκ: Ο ηγέτης της δεξιάς νεολαίας
Ο Τσάρλι Κερκ αναδείχθηκε σε έναν εκπρόσωπο της δεξιάς νεολαίας, ο οποίος έμοιαζε πιο ατίθασος και πιο χαλαρός, καθώς ο προοδευτισμός γινόταν θεσμικά κυρίαρχος και στενόμυαλος.
Ο συντηρητισμός στα campus των αμερικανικών πανεπιστημίων συνδύαζε παραδοσιακά την καλοντυμένη διανόηση, την πρόκληση και την αδυσώπητη εκπαίδευση με στόχο τη δημιουργία μελλοντικών στελεχών των Ρεπουμπλικανών. Ολα τα γνωρίσματα αυτά τείνουν να προσελκύουν «φυτά», μοναχικούς φοιτητές, ιδιότυπες προσωπικότητες, τους μονίμως εκτός φάσης και τους λιγότερο δημοφιλείς.
Ο Τσάρλι Κερκ, ο οποίος δολοφονήθηκε την Τετάρτη ενώ μιλούσε σε φοιτητές του Πανεπιστημίου Γιούτα Βάλεϊ, οικοδόμησε τη σταδιοδρομία και τη φήμη του οργανώνοντας ένα νέο είδος συντηρητικού φοιτητικού κινήματος. Το νέο κίνημα αγαπά την πλάκα, διακρίνεται από αρρενωπά χαρακτηριστικά, είναι φασαριόζικο, ακολουθεί τον συρμό και μπορεί να θεωρηθεί ακόμη και κάπως κουλ.
Ο Κερκ έμοιαζε με κάποιον ο οποίος θα ήταν δημοφιλής στο πανεπιστήμιο, κάποιος που θα προσκαλείτο στα καλά πάρτι, που θα είχε φίλους έξω από τον κύκλο του πολιτικού ακτιβισμού και δεν θα εμφανιζόταν φορώντας παπιγιόν για να σχεδιάσει την κατάληψη της νεολαίας των Ρεπουμπλικανών.
Το γεγονός ότι ο ίδιος εγκατέλειψε πρόωρα τις σπουδές του, για να ιδρύσει την οργάνωση Turning Point USA, ήταν σχεδόν η τέλεια πινελιά: Δεν υπάρχει τίποτα πιο αμερικανικό από το να επιλέξει κάποιος τον κόσμο των επιχειρήσεων αντί της ανωτάτης παιδείας.
Με τον τρόπο αυτό, ο Κερκ αναδείχθηκε σε κήρυκα και προσωποποίηση του λαϊκισμού στην εποχή Τραμπ, ένας εκπρόσωπος της δεξιάς νεολαίας, ο οποίος έμοιαζε πιο ατίθασος και πιο χαλαρός (όπως κάθε σωστός πάλαι ποτέ φοιτητής) καθώς ο προοδευτισμός γινόταν θεσμικά κυρίαρχος και στενόμυαλος. Αυτό ήταν που προσείλκυσε σε αυτόν τους σχεδόν απολίτικους νέους άνδρες.
Ο Κερκ δεν εγκατάλειψε, όμως, τα ήθη των Ρεπουμπλικανών στα campus. Προσπάθησε αντιθέτως να τα αγκαλιάσει και να τα βιώσει, εμφανιζόμενος στις πανεπιστημιακές εκδηλώσεις του πάντα πρόθυμος να συζητήσει και να αντιπαρατεθεί με τον κάθε έναν, προοδευτικό, ακροαριστερό ή πιο δεξιά από τον ίδιο.
Στις συζητήσεις του, ο Κερκ δεν ήταν ακραίος, αμπελοφιλόσοφος του εθνικισμού ή προφήτης του μετα-προοδευτισμού. Ανήκε και ελίχθηκε στον συμβατικό τραμπικό συντηρητισμό, που σημαίνει ότι νομιμοποιείτο να είναι μαχητικός, επιθετικός και να λέει ακραία πράγματα (βρισκόμαστε στο 2025, άλλωστε) παραμένοντας ταυτόχρονα πλησιέστερα στον μέσο Ρεπουμπλικανό ψηφοφόρο, παρά στην ψηφιακή ιδεολογική εμπροσθοφυλακή.
Επρόκειτο να πάρω συνέντευξη από τον Κερκ τον ερχόμενο μήνα. Ηθελα να του μιλήσω για σταθεροποίηση, αν δηλαδή θα ήταν ικανός να αποτελέσει επίκεντρο συντηρητικής σκέψης, καθώς κατευθυνόμαστε στα τελευταία χρόνια του προέδρου Τραμπ και σε ό,τι ακολουθήσει ύστερα από αυτόν.
Θα τον ρωτούσα αν το συγκεκριμένο προσωπείο και ιδιαίτερα η ιδεολογική του εξέλιξη από ανέμελος φοιτητής σε χριστιανό οικογενειάρχη αποτελούσε πρότυπο μιας πιο ομαλής και συμβατικής εξέλιξης του ίδιου του φαινομένου Τραμπ, σε βαθιά αντίθεση με κάποιες από τις εναλλακτικές της.
Τώρα πια δεν θα έχω τη δυνατότητα να του θέσω τα ερωτήματα αυτά και δεν πρόκειται να μου απαντήσει. Ο Θεός ας βρίσκεται στο πλευρό της συζύγου και των παιδιών του, ο Θεός ας προστατεύσει τη χώρα μας και ο Κερκ ας αναπαυθεί εν ειρήνη.