Σε μια συνέντευξη που κόβει την ανάσα στο Mega, η Μαρία Καρυστιανού μίλησε με σπαραγμό για το έγκλημα των Τεμπών, τα εμπόδια που συναντά στην αναζήτηση της αλήθειας και την προσπάθεια «μπαζώματος» και «κουκουλώματος» που, όπως καταγγέλλει, επιχειρεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Παράλληλα, αναφέρθηκε στον αγώνα του απεργού πείνας, Πάνου Ρούτσι, έξω από τη Βουλή, ο οποίος ζητά την άδεια για την εκταφή του παιδιού του, ελπίζοντας να αποκαλυφθεί η αλήθεια πίσω από το τραγικό κρατικό έγκλημα.

«Αυτό που κάνει ο κ. Ρούτσι έξω από την Βουλή, δείχνει την εικόνα της χώρας. Αυτό που είπε ο κ. Μητσοτάκης ότι "σκύβει το κεφάλι μπροστά μας", ας περάσει μια βόλτα, ας μιλήσει με τον Πάνο, και να μάθει για ποιον λόγο δεν γίνεται αυτό που ζητάει αυτός ο γονιός και θα έπρεπε να γίνεται αυτεπάγγελτα. Στις εκθέσεις που έχουμε τις ιατροδικαστικές. Εγώ έχω στα χέρια μου δυο ιατροδικαστικές που είναι διαφορετικές», τόνισε η πρόεδρος του «Συλλόγου Τέμπη 2023», φανερώνοντας τις αντιφάσεις που υπάρχουν στις επίσημες εκθέσεις.

Με φωνή τρεμάμενη, διηγήθηκε την οδυνηρή εμπειρία της ως μία από τις λίγες μητέρες που βρήκαν το σθένος να «ανοίξουν τη σακούλα» για το τελευταίο αντίο στο παιδί της. «Την άνοιξα γιατί ήθελα να δώσω αυτό το τελευταίο χάδι που δίνει ο γονιός στο παιδί του. Δεν μπορείς να δεχθείς ότι θάβεις κάτι που δεν έχεις δει τι είναι. Έπιασα το κάθε ένα κομματάκι ως τελευταίο χάδι και αναγνώρισα ένα συγκείμενο οστό πολύ ιδιαίτερο στο σώμα μας, το οποίο μετά από έναν χρόνο και πάνω, μπήκα στην διαδικασία να διαβάσω τις ιατροδικαστικές, γιατί δεν πίστευα ότι μπορεί να έχουν κάνει ακόμα και εκεί παρανομίες, είδα ότι δεν το αναφέρει κανένας. Στην συνέχεια συζητώντας με τους γονείς είπαμε πως "μπορεί να μην έχουμε τα παιδιά μας μέσα". Δεν είμαστε καν σίγουροι για το τι έχουμε. Η μοναδική ελπίδα που έχουμε είναι να ξανανοίξει ο φάκελος "Τέμπη"», εξομολογήθηκε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για την ταυτοποίηση των θυμάτων.

Η Μαρία Καρυστιανού εξήγησε τους λόγους για τους οποίους δεν προχωρά σε προσωπικές ενέργειες: «Η νομοθεσία λέει ότι υπάρχει ποινή τρεις - τέσσερις μήνες για όποιον ζητήσει εκταφή χωρίς άδεια. Θα το έκανα με τα χέρια μου αν μπορούσα αλλά αν γίνει αυτό δεν θα μπορέσουμε να περάσουμε σε νόμιμο έλεγχο τοξικολογικών εξετάσεων και DNA. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι μόνοι μας», αποκαλύπτοντας τις νομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.

Με έντονο τρόπο, απέρριψε κάθε ενδεχόμενο συνάντησης με κυβερνητικούς παράγοντες: «Δεν θέλω να έρθω πρόσωπο με πρόσωπο με Μητσοτάκη, Καραμανλή και Τριαντόπουλο. Θεωρώ ότι είναι ό,τι πιο βρόμικο, απάνθρωπο και ό,τι χειρότερο έχει υπάρξει στην Ελλάδα. Δεν θα ήθελα ούτε στα δύο μέτρα να σταθώ δίπλα τους», δήλωσε με απόλυτη ειλικρίνεια.

Τέλος, εξέφρασε την οργή και την απογοήτευσή της για την ατιμωρησία των υπευθύνων: «Είναι βαρύ για εμάς, όλη αυτή η συκοφαντία, η κοροϊδία και η προοπτική ότι δεν θα δικαιώσουμε τους ανθρώπους μας. Η μικρότερη δικαίωση για ένα τέτοιο φρικαλέο έγκλημα είναι να πάνε φυλακή οι υπεύθυνοι. Μπορείτε να φταστείτε σε μια κοινωνία, οι υπεύθυνοι για τον θάνατο τόσων πολιτών να είναι ελεύθεροι και να πολιτεύονται, και να συνεχίζουν την ζωή τους κανονικά; Να παίρνουν μισθό από τη χώρα;»

Αναφορικά με το ενδεχόμενο να ηγηθεί πολιτικής πρωτοβουλίας, σχολίασε: «Για μένα αυτό το 25%, αν είναι αληθινό, μου δείχνει ότι η κοινωνία δεν θέλει πλέον κάτι που να προέρχεται από το σύστημα. Η κοινωνία έχει ανάγκη από ανθρώπους ανεξάρτητους και άφθαρτους, οι οποίοι θα έρθουν με νέο πρόγραμμα και θα μπουν μπροστά. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να ηγηθώ μίας τέτοιας προσπάθειας, δεν το βλέπω προσωπικά για μένα. Ακόμα δεν σκεφτόμαστε κάτι τέτοιο, αλλά και εγώ είμαι στο 25% που νιώθω αυτή την ανάγκη. Αν δημιουργείτο κάτι που να ήταν συμβατό με τις σκέψεις μου, εννοείται ότι θα ήμουν μέρος του».

Κλείνοντας, η Μαρία Καρυστιανού επανέλαβε την αφοσίωσή της στον αγώνα για δικαίωση: «Εγώ έχω υποσχεθεί ένα πράγμα: ότι ο αγώνας μου θα γίνει μέχρι τέλους προκειμένου να φτάσω εκεί που πρέπει, αυτό ορκίστηκα στο μνήμα της κόρης μου». Παράλληλα, άσκησε δριμεία κριτική στην αντιπολίτευση: «Είδατε πώς μας αγάπησαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης μετά τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις; Ξαφνικά όλοι βγήκαν και μιλούσαν για τα Τέμπη, μάς θυμήθηκαν. Όταν ζητήσαμε να ελεγχθούν όλα, τότε φάνηκαν όλες οι συμφωνίες και η διαπλοκή της αντιπολίτευσης. Αυτή η αδιαφορία από όλο το πολιτικό σύστημα θα γραφτεί στην ιστορία»