Αστρονόμοι στη Βρετανία ανακοίνωσαν την ανακάλυψη μιας πληθωρικής μαύρης τρύπας, κρυμμένης σε απόσταση 5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Η μάζα της εκτιμάται σε 36 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου, καθιστώντας την πιθανότατα τη μεγαλύτερη που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα.

Το κοσμικό αυτό τέρας, όπως το χαρακτηρίζουν, φαίνεται να πλησιάζει το θεωρητικό ανώτατο όριο μάζας για μια μαύρη τρύπα. Είναι ενδεικτικό ότι είναι 10.000 φορές μεγαλύτερη από την μαύρη τρύπα που βρίσκεται στο κέντρο του δικού μας Γαλαξία, σύμφωνα με τους ερευνητές που δημοσίευσαν τη μελέτη τους στο Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

Οι επιστήμονες διευκρινίζουν ότι το ρεκόρ αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί απολύτως βέβαιο, καθώς οι εκτιμήσεις της μάζας των μελανών οπών ενέχουν πάντα ένα σημαντικό βαθμό αβεβαιότητας. Η μέτρηση ενός τόσο μακρινού αντικειμένου είναι εξαιρετικά δύσκολη.

Η συγκεκριμένη μελέτη κατέστη εφικτή, επειδή η μαύρη τρύπα βρίσκεται στο κέντρο ενός πολύ μεγάλου γαλαξία, με την ονομασία «Κοσμικό Πέταλο». Αυτό επέτρεψε στους επιστήμονες να χρησιμοποιήσουν το φαινόμενο του «βαρυτικού φακού», που είχε προβλέψει ο Αϊνστάιν.

Σύμφωνα με τη θεωρία της γενικής σχετικότητας, τα αντικείμενα μεγάλης μάζας παραμορφώνουν τον χωροχρόνο και εκτρέπουν τις ακτίνες φωτός που περνούν μέσα ή κοντά τους, λειτουργώντας σαν οπτικοί φακοί. Όσο μεγαλύτερη είναι η παραμόρφωση, τόσο μεγαλύτερη είναι και η μάζα που την προκάλεσε.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το Κοσμικό Πέταλο παραμορφώνει το είδωλο ενός άλλου γαλαξία που βρίσκεται πίσω του, δίνοντάς του σχήμα δακτυλίου. Αυτός ο δακτύλιος, γνωστός ως «Δακτύλιος του Αϊνστάιν», είναι που έδωσε στο Κοσμικό Πέταλο το όνομά του.

Όπως δήλωσε ο Κάρλος Μέλο του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ στη Βραζιλία, πρώτος συγγραφέας της μελέτης, «Η ανίχνευση βασίστηκε στην ακραία βαρυτική έλξη και την επίδρασή της στο περιβάλλον της μαύρης τρύπας».

Οι ερευνητές εκμεταλλεύτηκαν τα δεδομένα του βαρυτικού φακού και υπολόγισαν επίσης την κίνηση των άστρων που περιφέρονται γύρω από τη μαύρη τρύπα. Η ακραία ταχύτητά τους, που φτάνει τα 400 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, επέτρεψε τον ακριβέστερο υπολογισμό της μάζας.

Τα ευρήματα, σύμφωνα με τους ερευνητές, προσφέρουν νέα στοιχεία για τη διαδικασία ωρίμανσης των γαλαξιών, οι οποίοι πιστεύεται ότι φιλοξενούν μια μαύρη τρύπα στο κέντρο τους.

Η επικρατέστερη θεωρία είναι ότι η μελανή οπή μεγάλωσε παράλληλα με τον γαλαξία που τη φιλοξενεί. Το Κοσμικό Πέταλο δεν συνοδεύεται από μικρότερους, δορυφορικούς γαλαξίες, γεγονός που υποδηλώνει ότι απορρόφησε σταδιακά όλους τους γείτονές του. Αυτό το επιπλέον υλικό τροφοδότησε τη μαύρη τρύπα, αυξάνοντας τη μάζα της.

Κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να συμβεί στο μέλλον και στη μαύρη τρύπα του δικού μας Γαλαξία, γνωστή ως Τοξότης Α*, η οποία έχει μάζα 4,3 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο.

Σε περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, ο Γαλαξίας μας είναι πιθανό να συγκρουστεί με τον γειτονικό Γαλαξία της Ανδρομέδας. Εάν συμβεί αυτό, οι μαύρες τρύπες τους θα συγχωνευτούν σε μια ακόμη μεγαλύτερη.