Ελλάς 2010, Γαλλία 2025

Γαλλία σε «ελληνική» κρίση; Σενάρια και πολιτικές «θύελλες» στο Παρίσι

Οικονομία
Δημοσιεύθηκε  · 2 λεπτά ανάγνωση

Το σύνθημα «Ελλάς - Γαλλία συμμαχία», που άνθισε στα χρόνια της μεταπολίτευσης με Καραμανλή-Ζισκάρ και Παπανδρέου-Μιτεράν, επανέρχεται, αλλά με δραματική τροπή. Σύμφωνα με αναλυτές, η Γαλλία κινδυνεύει να βρεθεί στη θέση της Ελλάδας το 2010 και να αναγκαστεί να ζητήσει βοήθεια από το ΔΝΤ. Το κόστος δανεισμού αυξάνεται, τα ελλείμματα μεγαλώνουν και το δημόσιο χρέος διογκώνεται, συνθέτοντας μια ζοφερή εικόνα.

Ωστόσο, η Γαλλία του 2025 δεν είναι η Ελλάδα του 2010. Διαθέτει πλεονεκτήματα: είναι μεγάλη χώρα, πυρηνική δύναμη, με ισχυρό στρατό και διεθνή διπλωματική παρουσία. Η οικονομία της, αν και με δυσκολίες, δεν έχει καταρρεύσει. Η Γερμανία, ο «κακός μπάτσος» της Ελλάδας, δεν είναι πλέον τόσο ισχυρή, ενώ ο Σόιμπλε, ο θεωρητικός της δημοσιονομικής πειθαρχίας που ζητούσε μνημόνιο για τη Γαλλία, έχει αποχωρήσει. Οι καταστροφικές πολιτικές ΔΝΤ και Βερολίνου οδήγησαν την Ελλάδα σε μείωση του ΑΕΠ κατά 25%, εκτόξευση της ανεργίας στο 29% και δραματική μείωση των εισοδημάτων. Παρόμοιες επιλογές στη Γαλλία θα συναντήσουν έντονες αντιδράσεις από συνδικάτα και αριστερά κόμματα, ιδιαίτερα από το κόμμα του Μελανσόν, που απειλεί με κινητοποιήσεις.

Ο προσωρινός πρωθυπουργός της Γαλλίας, Μπαϊρού, προειδοποιεί ότι αν δεν ληφθούν μέτρα λιτότητας, η χώρα θα έχει την τύχη της Ελλάδας και ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης. Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί στις 8 Σεπτεμβρίου, λίγο πριν από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, στις οποίες ορισμένα συνδικάτα και η «Ανυπότακτη Γαλλία» δίνουν χαρακτήρα γενικής πολιτικής απεργίας, με στόχο την πτώση της κυβέρνησης Μπαϊρού και την παραίτηση Μακρόν.

Ποιες είναι οι επιλογές του Μακρόν;

● Να τρομοκρατήσει τους μικροαστούς και να ζητήσει από τους εργοδότες να συνετιστούν, ώστε να αποτραπεί η καταψήφιση της κυβέρνησης Μπαϊρού, παρασύροντας κόμματα όπως οι Σοσιαλιστές.

● Να δώσει ξανά εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Μπαϊρού, χωρίς ουσιαστική αλλαγή.

● Να διορίσει άλλον πρωθυπουργό, με την ίδια πολιτική, που θα έχει την ίδια τύχη.

● Να προκηρύξει εκλογές, με αρνητικούς συσχετισμούς για το κόμμα του και την ακροδεξιά της Λεπέν να καραδοκεί. Θα διορίσει πρωθυπουργό από αυτό το κόμμα; Ο ίδιος δηλώνει αντίθετος, αλλά φοβάται περισσότερο την αριστερά.

● Να παραιτηθεί και να οδηγηθεί η χώρα σε προεδρικές εκλογές, κάτι που προτείνουν κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά ο ίδιος δεν φαίνεται διατεθειμένος να το κάνει.

Στη Βολιβία, η Αριστερά κυβέρνησε για είκοσι χρόνια, αλλά στις τελευταίες εκλογές, διασπασμένη, συνετρίβη.