Η οργάνωση Νέο Αριστερό Ρεύμα και η Κομμουνιστική Απελευθέρωση εξέδωσαν ανακοίνωση αποχαιρετισμού για τον Ευτύχη Μπιτσάκη, ομότιμο πανεπιστημιακό καθηγητή, φιλόσοφο και αγωνιστή, ο οποίος έφυγε από τη ζωή. Η Κομμουνιστική Απελευθέρωση τον χαρακτήρισε ως έναν σπουδαίο άνθρωπο, κομμουνιστή, επιστήμονα και φιλόσοφο που σημάδεψε το κίνημα, τονίζοντας ότι η απώλειά του αφήνει φτωχότερη την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα και τη μαρξιστική διανόηση.

Η ανακοίνωση αναφέρθηκε στη συμμετοχή του στην ΕΠΟΝ και στην αντίστασή του κατά της ναζιστικής κατοχής και της δικτατορίας των συνταγματαρχών, με φυλακίσεις και εξορίες.

«Έφυγε σήμερα 19/8/2025 από τη ζωή ο σύντροφος Ευτύχης Μπιτσάκης, στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα, όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες μέρες» αναφέρει η ανακοίνωση.

«Αποχαιρετούμε σήμερα ένα σπουδαίο άνθρωπο, κομμουνιστή, επιστήμονα και φιλόσοφο, που με τη στάση του και το τεράστιο έργο σημάδεψε το κομμουνιστικό κίνημα στην Ελλάδα, από την κατοχή ως σήμερα, ιδιαίτερα στις στιγμές της αναγκαίας επαναστατικής αναζήτησης και κομμουνιστικής τομής. Μείναμε λιγότεροι, γίναμε φτωχότεροι: η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, η μαρξιστική διανόηση, η οικογένεια του, η αριστερά, η οργάνωση του η Κομμουνιστική Απελευθέρωση».

Τονίζεται επίσης ότι ο Ευτύχης Μπιτσάκης κατέλιπε ένα μεγάλο θεωρητικό και συγγραφικό έργο.

Γεννήθηκε το Δεκέμβρη του 1927 στο Κάδρος Κανδάνου, στην επαρχία Κισσάμου του νομού Χανίων. Το 1943, σε ηλικία 16 ετών, εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ και αγωνίστηκε ενάντια στη φασιστική κατοχή. Καταδικάστηκε σε θάνατο σε ηλικία 19 ετών, ποινή που μετατράπηκε σε 18ετή κάθειρξη. Έμεινε δεσμώτης μέχρι το 1955, φυλακίστηκε στο Ιτζεδίν στο Καλάμι Χανίων, στις φυλακές Αβέρωφ, στη Σύρο και εξορίστηκε στη Γυάρο.

Μετά την επιστροφή του από την εξορία, ανέλαβε καθήκοντα ως μέλος του ΚΚΕ, στην Σπουδάζουσα της ΕΔΑ Αθήνας ως Γραμματέας της από το 1956-1958, στην εφημερίδα Αυγή, στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΔΑ, υπεύθυνος του θεωρητικού περιοδικού Σύγχρονα Θέματα. Το 1965, λόγω έλλειψης πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων, έφυγε στη Γαλλία για διδακτορικές σπουδές και διδασκαλία. Η δικτατορία τον βρήκε στο εξωτερικό, όπου ανέπτυξε αντιχουντική δράση. Διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ από το 1968-1973. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1976 και συνέβαλε στην έκδοση των θεωρητικών περιοδικών Επιστημονική Σκέψη.

Το 1989 αποχώρησε από το ΚΚΕ και εντάχθηκε στο Νέο Αριστερό Ρεύμα, εκλεγόμενος στην Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ το 1990. Συνέβαλε στην έκδοση της Διαλεκτικής και από το 1992 διετέλεσε εκδότης του 3μηνιαίου θεωρητικού περιοδικού Ουτοπία.

Από τη συγκρότησή της το 2025, εντάχθηκε στην Κομμουνιστική Απελευθέρωση, δηλώνοντας ότι «Με βάση την θετική και την αρνητική πείρα του ελληνικού και του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, χρειάζεται να περάσουμε σε μια νέα περίοδο δημιουργικών επεξεργασιών και ανάπτυξης της μαρξιστικής θεωρίας, με την ενεργητική συμβολή όλων μας. Γιατί η πληρότητα της ζωής σήμερα μπορεί να πραγματωθεί μόνο με τη συνειδητή συμμετοχή στην πράξη για το ξεπέρασμα της ταξικής δουλείας και των αλλοτριώσεων που αυτή συνεπάγεται».

Είχε σπουδές στη Χημεία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, Θεωρητική Φυσική και Φιλοσοφία στο Παρίσι. Το έργο του αφορούσε τη σχετικότητα, την κβαντική μηχανική, την οντολογία, τη γνωσιοθεωρία, τη φιλοσοφία και την ανθρωπολογία. Δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Παρισιού και των Ιωαννίνων και συμμετείχε σε διεθνή επιστημονικά και φιλοσοφικά συνέδρια.

Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο, με δεκάδες βιβλία, πολλά από τα οποία κυκλοφόρησαν αρχικά σε ξένες γλώσσες και μεταφράστηκαν στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Ξεχωρίζουν τα φιλοσοφικά και πολιτικά βιβλία που επηρέασαν τη σκέψη και τις πολιτικές επιλογές της ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής, κομμουνιστικής αριστεράς.

Το πρώτο του βιβλίο «Φυσική και Φιλοσοφία» γράφτηκε το 1965 με το ψευδώνυμο Κώστας Πολίτης και επανακυκλοφόρησε με τον τίτλο «Το Είναι και το Γίγνεσθαι». Ακολούθησαν τα βιβλία «Θεωρία και Πράξη», «Το αειθαλές δένδρο της γνώσης», «Δρόμοι της διαλεκτικής», «Η εξέλιξη των θεωριών», «Η ύλη και το πνεύμα», «Από την πυρά στον άμβωνα», «Ανθρώπινη φύση».

Το βιβλίο «Ρήξη ή ενσωμάτωση» εκδόθηκε το 1989. Όπως σημείωνε ο Ευτύχης στον πρόλογο, «Ρήξη δε σημαίνει σειρά ρήξεων με τον καπιταλισμό στα πλαίσια πάντα του καπιταλισμού. Σημαίνει άλμα, επαναστατικό μετασχηματισμό που θα είναι ώριμος καρπός αγώνων που θα κλιμακώνονται… Ποια αριστερά ; Πριν απόλα κομμουνιστική και μαζί με αυτήν μια διαρκώς αναπτυσσόμενη συμμαχία στρατηγικού χαρακτήρα ολόκληρη η αριστερά ανανεωμένη, επαναστατική στο ύψος των μεγάλων κινδύνων και των μεγάλων ελπίδων της εποχής μας».

Συνέβαλε στην κριτική προσέγγιση των χωρών του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, με το βιβλίο του «Ένα φάντασμα πλανιέται». Ήταν σταθερός στην άποψη ότι η δημιουργική ανάπτυξη του μαρξισμού προϋποθέτει ανάδειξη και ερμηνεία των στρεβλώσεών του και συγκεκριμένη τοποθέτηση για την αποτυχία του "υπαρκτού σοσιαλισμού".

Τον Νοέμβριο του 2024 εκδόθηκε το τελευταίο του βιβλίο «Για μια εγκόσμια ηθική».

Ο Ευτύχης Μπιτσάκης ήταν ένας κομμουνιστής με απόψεις που υπερασπιζόταν με πείσμα και επιμονή, διατυπώνοντας τις διαφωνίες του με πολιτικό πολιτισμό και ανοικτά. Θεωρούσε ότι «δεν υπάρχει χωρίς θεωρία επαναστατική πράξη».

Παντρεύτηκε το 1962 την ζωγράφο Μαρία Κοκκίνου και έχουν ένα γιο, τον Γιάννη Μπιτσάκη, φυσικό.

Αγαπούσε τη φύση και αντιτασσόταν στη λεηλασία του περιβάλλοντος. Αρνιόταν το αυτοκίνητο και του άρεσε το περπάτημα. Τα τελευταία χρόνια χαρακτήριζε τον εαυτό του αγρότη, του άρεσε να μένει στο χωριό του στο Κάδρος.

Η πολιτική του κηδεία θα γίνει στην Κρήτη.